Fasl-ı şita geçüp bahar erince Şükufeler verir sana şan dağlar Dürlü dürlü seyrangehin görünce Karar edebilmez dil ü can dağlar
Her kaçan deruni eylesen nida Bir aşık olunca dostundan cüda Her bir guşelerin vermede sada Arar sende bulutlar canan dağlar
Ateşin eridir komaz karını Elden mi aldırdın nazlı yarini Gözlerin ayağa döker varını Nedendir serinde bu duman dağlar
Ah ettikçe sine bendin döğerim Gözlerimden kanlı yaşlar dökerim Aylar günler geçer hasret çekerim Yolun ver geçeyim gel aman dağlar
Ömere bu dağlar durağ olmuştur Hemdemi ah işi ferağ olmuştur Sevgili yarinden ırağ olmuştur Yaş değil gözleri belki kan dağlar |